Autogenny trening Schultz'a w pokonywaniu bezsenności *

Trening autogenny (lub autogeniczny) to terapia, którą opracował w 1930 roku Johannes Heinrich Schulz – niemiecki neuropsycholog. Określana jest mianem psychomotorycznej relaksacji, a prościej mówiąc polega na tym, że pacjent uczy się rozluźniać napięte mięśnie, uzyskuje zdolność, którą często mój mistrz od jogi określa jako „świadomość ciała”. Pacjent postrzega na przykład zróżnicowany poziom ciepłą poszczególnych części ciała a z uczy się nimi sterować.

Trening autogenny jest efektywną techniką treningu ciała i umysłu, która jest wykorzystywana przez psychoterapeutów aby pomóc pacjentom osiągnąć głęboki stan relaksacji i uruchomić ukryte uzdrawiające moce jakie drzemią w organizmie każdego człowieka. Trening autogeniczny ma zastosowanie w dolegliwościach psychosomatycznych (czyli związanych ze stresem, lub wywołanych przez stres) takich jak pobudzenie, fobie, bezsenność jak również wiele typowo fizycznych dolegliwości np.: angina, astma, cukrzyca.

Nazwa „autogenny” pochodzi od Greckich słów ‘auto’ (własny) i „genos” (pochodzenie) i w istocie oznacza formę pracy nad samym sobą. Zwykle osoby ćwiczące trening autogeniczny uczęszczają na zajęcia w celu nauczenia się tej techniki, ale potem są w stanie stosować ją we własnym zakresie, w dowolnej chwili.

Kluczowe elementy treningu autogennego

Trening autogenny jest formą autohipnozy I składa się z serii ćwiczeń wizualizacji, w których osoba koncentruje się na poszczególnych częściach ciała np. prawej stopie a następnie wizualizuje uczucie ciężkości i ciepła tej stopie. Wizualizacji towarzyszy powtarzanie w myślach sugestii np.: „moja prawa stopa jest ciężka” i „Moja prawa stopa jest ciepłą”. Dalsza część ćwiczenia obejmuje kolejne części ciała, podudzia, uda, korpus ciała, ramiona, szyję, głowę.

Inne elementy treningu autogennego to skupianie się na rytmie serce i oddechu przy jednoczesnym powtarzaniu pozytywnych afirmacji, takich jak „jestem pewna siebie i twórcza.” Głównym celem treningu jest wprowadzenie umysłu w optymalny stan, określany często jako “bierna koncentracja”. Jest on bardzo podobny do stanu „rozluźnionej koncentracji” osiąganego podczas treningu „wewnętrznej gry” (więcej o wewnętrznej grze>>).

Zaleca się aby umiejętności z zakresu treningu autogenicznego nabyć przez uczęszczanie na specjalne zajęcia prowadzone przez wykwalifikowanego trenera. Jednakże jest możliwe opanowanie go we własnym zakresie wspomagając się fachową literaturą.

Technika treningu autogennego powstała w oparciu o badania naukowe mające na celu analizę natury zjawiska jakim jest sen i jego uzdrawiających właściwości. Z tego tylko powodu bogata literatura na temat tej techniki objaśnia przyczyny i zaleca kuracje powracających zaburzeń snu. Odkryto, że trening autogeniczny stanowi ogromną pomoc dla osób, które cierpią na bezsenność spowodowaną chronicznym bólem. Często osoby, którym zaśnięcie zajmuje dużo czasu odczuwają poprawę jeśli praktykowali omawianą technikę przez kilka tygodni. Stosując się do instrukcji, osoby, które często się budzą w nocy, mające problemy z utrzymaniem ciągłości snu zwykle odczuwają poprawę po opanowaniu czterech podstawowych ćwiczeń.

Autorzy książki Autogenic Training Micah R. Sadigh, Roberto Patarca Montero sugerują, aby w momencie niespodziewanego przebudzenia w nocy zacząć natychmiast powtarzanie w myśli kilku formuł w szczególności tych, które pozwalają się skupić na ciężkości i uczuciu ciepła. Kluczem do sukcesu jest to aby powtarzać je natychmiast po przebudzeniu spowodowanym np. bólem lub innymi czynnikami. Większości pacjentów wystarczą dwie formuły. Autor pisze, iż w jego przypadku najbardziej skuteczna jest sugestia: "ciepło mnie usypia".

* Informacje pochodzą z książki: Autogenic Training autorstwa Micah R. Sadigh, Roberto Patarca Montero.

Dokładniejszy opis tej metody znajdziesz na stronie Trening autogenny - ćwiczenia praktyczne